یادداشت خواندنی سعید مظفری زاده برای علیرضا فغانی
فیفا1 یادداشت خواندنی سعید مظفری زاده برای علیرضا فغانی
سال ها است فغانی را می شناسم. او علیرضای دوست داشتنی بر و بچه های داوری ایران است. صبور در كنار تمامی مشكلاتی كه جامعه ی داوری، كم و بیش با آن آشنا است؛ همواره به افق هایی بلند می اندیشد. فصل 94-93 لیگ برتر بود كه آن بازی معروف(تراكتور سازی ـ نفت) به جنجال كشیده شد و علیرضا از همان روز كه زیر شدیدترین هجمه ها خویش را تنها یافت به درستی فهمید در این مسیر كسی او را یاری نخواهد كرد مگر موفقیت ها و بزرگی هایی كه برای كسب كردن باید از جان مایه گذاشت. همان روزها بود كه وزارت ورزشی ها و سیاسی ها و فدراسیون نشینها با هم، هم قسم شدند كه فوتبال ایران را از وجود یك داور موفق دیگر محروم كنند و اما فغانی ایستاد و خم به ابرو نیاورد. روزهای سختی بود؛ یادم می آید من و دوستان دیگر وقتی با فغانی همكلام میشدیم فقط به یك جمله بسنده می كردیم كه علیرضا غم و هراس به دل راه نده! بجنگ كه بامداد زیبای پیروزی نزدیك است.
كمیته داوران فیفا اما بر خلاف كمیته عافیت طلب خودمان فغانی را در قامت یك داور بین المللی زیر نظر داشت و به خوبی درك كرده بود كه این جوان رعنای ایرانی می تواند برای سالیانی متوالی عصای دست فیفا در بازی های بزرگ باشد. او را بعنوان داور چهارم به جام باشگاه های جهان(2012) دعوت كرد. علیرضا داور چهارم بازی های مهم مقدماتی، نیمه نهایی و فینال بود. یك سال بعد، فغانی بازهم در جام باشگاه های جهان(2013) بازی هایی چون رجا كازابلانكا و مونتری (یك چهارم نهایی) و هم گوانگ ژو اورگراند و اتلتیكو مینیرو (رده بندی) را بعنوان داور وسط سوت زد.
مسیر پیش روی علیرضا پر بود از موفقیت؛ كمیته داوران فیفا با اعتماد كامل، فغانی را به جام جهانی 2014 برزیل دعوت كرد و او بعنوان داور چهارم برای روزهای پیش رو یادگرفت و محك خورد؛ حضور بعنوان داور چهارم: برزیل و كرواسی (گروه A - افتتاحیه جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴)، كلمبیا و یونان (گروه C)، بلژیك و الجزایر (گروه H)، اروگوئه و انگلستان (گروه D)، كره جنوبی و الجزایر (گروه H)، انگلستان و كاستاریكا (گروه D) و فرانسه و نیجریه (یك شانزدهم نهایی).
از این جا به بعد فغانی بعنوان داوری در كلاس جهانی، پای در رقابت های جام ملت های آسیا(2015) نهاد و داور بازی های مهمی چون؛ عربستان سعودی و چین (گروه B)، كویت و كره جنوبی (گروه A)، عراق و ژاپن (گروه D)، ژاپن و امارات متحده عربی (یك چهارم نهایی) و در نهایت كره جنوبی و استرالیا (فینال).
آسیا دیگر برای فغانی و تیم همراه او یعنی منصوری و سخندان كوچك شده بود، كمیته ی داوران فیفا خرسند از اعتماد و انتخابی كه كرده بود حالا به خود می بالید كه روی فغانی سرمایه گذاری مهمی انجام داده است. دو بازی در جام باشگاه های جهان، سهم علیرضای فوتبال ایران بود؛ آمریكا و مازمبه (بازی مقام پنجمی) و این دفعه خیلی زود راهی فینال شد و ریور پلاته و بارسلونا (فینال) را به خوبی سوت زد. فیفا و كمیته ی داوران فیفا نفس راحتی كشیدند. بازی های المپیك ریو در پیش بود و علیرضا می توانست خیال برگزاركنندگان را برای داشتنی یك قاضی قابل اعتماد راحت كند.
علیرضا فغانی و هم تیمی های او(سخندان و منصوری) كه سهم بسیار زیادی در موفقیت های به دست آمده داشتند قدم در آوردگاهی به نام الپیك نهادند دو بازی در مرحله ی گروهی(برزیل و دانمارك و آلمان و مكزیك) و بعد یك راست راهی فینال شدند تا بازی برزیل و آلمان را قضاوت كنند. این ها نه اتفاقی است، نه نتیجه ی شیر و خط بازی پشت در اتاق های نُه توی فیفا؛ این ها نتیجه ساعت ها بررسی بود و برنامه ریزی برای آینده. برای این روزهایی كه فیفا مهم ترین و سخت ترین بازی های خویش را به علیرضا بسپارد و آسوده از تماشای یك فوتبال ناب بی آن كه دغدغه ی داوری داشته باشد لذت ببرد.
جام كنفدراسیون ها شاید بتوان گفت آخرین و جدی ترین محك فیفا برای تابستان 2018 روسیه بود. علیرضای ما حالا دیگر به آن درجه از كلاس بالای بین المللی در فوتبال رسیده بود كه در انتخاب او و تیم او هیچ درنگی جایز نبود. دو بازی آلمان ـ شیلی و پرتغال ـ شیلی، بازی هایی بود كه علیرضا را نامزد سوت زدن در جام جهانی 2018 روسیه كرد.
علیرضا نخست آلمان ـ مكزیك را با موفقیت قضاوت كرد و سپس در بازی صربستان ـ برزیل نشان داد قابلیت هایی دارد كه كم كم روزهای اوج فغانی را به تصویر می كشد و در نهایت و تا اینجای ماجرا؛ سنگین ترین و حساس ترین بازی این جام یعنی آرژانتین و فرانسه را با اقتدار سوت زد. با شناختی كه نسبت به كمیته داوران فیفا و نحوه چیدمان ماسیمو بوساكا و عملكرد كولینا دارم به نظرم چینش بازی ها و داوری هایی كه به فغانی سپرده شده نشان میدهد كه فیفا خواب هایی برای علیرضا دیده است خوابی كه در بدترین حالت در یك چهارم و نیمه نهایی تعبیر خواهد شد و در خوش بینانه ترین حالت در فینال.
ردای داور فینال جام جهانی 2018 روسیه را برازنده علیرضای ایران می دانم البته فوتبال است و اتفاقات اما فیفا بیخود و بی جهت روی فغانی سرمایه گذاری نكرده است به جرأت می توان گفت وقتی سوت بازی فینال المپیك را به فغانی دادند یا فینال جام باشگاه های جهان؛ نامزد اول فینال 2018 روسیه هم با این عملكرد درخشان خود اوست حالا دیگر حضور علیرضا فغانی در فینال جام جهانی یك رؤیا نیست یك واقعیت است. فیفا می داند اگر علیرضا فغانی را در فینال قرار ندهند و بازی دچار مشكل شود تا مدت ها باید جواب پس بدهد كه با حضور فغانی و تیم قدر او چرا دچار تردید شد.
سخنی خودمانی
علیرضا در این فوتبال رشد كرد، اعتبار به دست آورد و بین المللی شد اما در برهه هایی او را نباید تنها می گذاشتند و گذاشتند. امروز محكم می گویم كسی حق ندارد پشت موفقیت های علیرضا فغانی پنهان شود، آن ها را به پای خود بنویسد و خواسته باشد در این افتخار بی نظیر سهیم شود. فغانی و همراهان او هرچه كسب كردند و آموختند به تنهایی بوده بدون كمك فدراسیون، بدون همراهی كمیته داوران.
این روزها به این مسئله هم فكر می كنم آیا كسانی كه قصد كنار گذاشتن فغانی از عرصه ی داوری فوتبال داشتند این روزها به خود آمده اند؟ حاضر هستند مرد و مردانه عذرخواهی كنند یا آماده شده اند برای گرفتن عكس یادگاری در پاویون فرودگام امام خمینی؟!
علیرضا فغانی عزیز چه سوت بازی فینال به تو برسد یا نرسد به تو تبریك می گویم به تو كه در سخت ترین شرایط ایستادی و نشكستی به تو و خانواده ات كه سخت ترین روزها را به خاطر موفقیت هایی كه تو لایق كسب آن بودی، تحمل كردند.و به رضا سخندان و محمد رضا منصوری كه در این مسیر سخت پا پس نگذاشتند و با شایستگی علیرضا را در این مسیر همراهی كردند. 43257
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب