وقتی ترس اجازه نداد دختر فوتسال ایران لژیونر شود!
به گزارش فیفا1 جام جم نوشت: دروازه بان تیم ملی فوتسال بانوان اظهار داشت: هرچند فوتسال زنان قهرمان آسیا شده و بازیکنان تیم ملی فوتسال بانوان ایران همچون خودم جزو بهترین بازیکنان جهان هستیم اما به ما پول کمتری نسبت به بازیکنان فوتبال می دهند.
فرزانه توسلی بعنوان دروازه بان چند سالی در فوتسال بانوان ایران یکه تازی کرد تا اینکه رقبای تازه نفس تر و جوان تری از طریق رسیدند. اما توسلی که همواره جزو برترین دروازه بانان زن فوتسال جهان قرار داشت هنوز رقابت می کند و هنوز پا به توپ است. رویاهای او تمام ناشدنی است، حتی اگر کرونا نسخه فوتسال بانوان را حداقل برای یک سال قبل پیچیده باشد. زمانی فوتسال زنان در ایران بازار خیلی گرمی داشت، از حضور در جام جهانی کوچک گرفته تا جام ملت های آسیا. اما حالا همه چیز آرام است. شاید آرامشی پیش از طوفان.
*چه خبر از فوتسال بانوان؟
تقریبا دو سالی می شود که همه چیز روی هواست. برای فصل جدید هم هنوز با جایی قرارداد نبستم. فصل جدید هم کمتر از یک ماه دیگر شروع می شود.
*در این مدت کم بالاخره چه کار می خواهید بکنید؟
پارسال عضو تیم سایپا بودم. به خاطر شرایط مالی از این تیم جدا شدم. واقعا نمی دانم این باشگاه در بخش زنان چطور می خواهد تیم داری کند. البته هم اکنون با یکی دو جا صحبت کرده ام و آماده هستم تا هر چه سریع تر تکلیفم را مشخص کنم.
*خیلی از بازیکنان فوتسال برای کسب درآمد بیشتر به لیگ برتر فوتبال زنان یا لیگ دسته یک می روند. تاکنون به انتقال به فوتبال فکر کرده ای؟
اصلا و ابدا. هرچند سطح قراردادهای فوتبالی بهتر است و در این لیگ بهتر پول می دهند اما ترجیح می دهم برای همیشه در فوتسال بمانم. هرچند فوتسال زنان قهرمان آسیا شده و بازیکنان تیم ملی فوتسال بانوان ایران همچون خودم جزو بهترین بازیکنان جهان هستیم اما به ما پول کمتری نسبت به بازیکنان فوتبال می دهند. با این وجود دلیلی نمی بینم به فوتبال بروم. فوتسال بهتر است.
*در سالهای اخیر حسابی برایت رقیب پیدا شد. با این شرایط فکر می کنی تا چه زمانی در فوتسال دوام بیاوری؟
به نظر من سن چندان مهم نیست و آمادگی بدنی حرف اول را می زند. در ضمن عمر بازی دروازه بان ها بالاست. من تا وقتی که از لحاظ بدنی شرایطش را داشته باشم بازی می کنم و پس از آن هم بطور قطع من را بعنوان سرمربی می بینید. این برنامه دقیق من است.
*مربیگری در کجا؟ باشگاهی یا تیم ملی؟
قطعا در وهله اول تیم ملی. دوست دارم سرمربی تیم ملی شوم البته هدف اصلی کمک به رشد فوتسال زنان ایران است. من بیست سالی می شود که فوتسال بازی می کنم و جزو قدیمی های این رشته محسوب می شوم. واقعا دوست دارم مربی شوم.
*در این سال ها فرصت هایی برای لژیونر شدن داشتی اما نرفتی. چرا؟
ببینید، مهم ترین پیشنهادی که برای بازی در خارج از کشور به من شد به چند سال پیش برمی گردد که سن و سال کمتری داشتم. برای من خیلی خیلی سخت بود که بخواهم بروم خارج از کشور به تنهایی زندگی کنم. آن پیشنهاد از لیگ فوتسال زنان اسپانیا بود. ترسیدم به اسپانیا بروم. آن پیشنهاد را اگر هم اکنون به من می دادند خیلی راحت و بی دردسر می رفتم اما آن زمان نمی توانستم قبول کنم.
*چند ماهی می شود که تیم جدید مدیریت و ریاست در فدراسیون فوتبال روی کار آمده است. چقدر در این چند ماه در فوتسال و فوتبال زنان تغییر حاصل شده است؟
هیچ. باز هم به ما ظلم می شود. فوتبالی ها کلی اردو و تورنمنت و برنامه دارند اما ما انگار نه انگار که وجود داریم. وضعیت تیم ملی فوتسال هم اصلا مشخص نمی باشد. حتی سرمربی هم مشخص نشده است.
*با این شرایط خواسته شما چیست؟
تنها خواسته این است که تکلیف رده های ملی فوتسال را مشخص کنند. بالاخره پس از این همه مدت باید اردویی، برنامه ای چیزی داشته باشیم. یادش بخیر، زمانی مرتب به جام جهانی و جام ملت ها می رفتیم اما هم اکنون هیچ.
258 251
منبع: فیفا1
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب