بررسی گزینه های پرتعداد هدایت تیم ملی دی بیاسی، دایی و شاید نكونام!
به گزارش فیفا1 با به صدا در آمدن سوت آخر بازی تیم ملی مقابل عراق حدودا مشخص بود كه راه ایران با ویلموتس به پایان رسیده است و مسؤلان فدراسیون فوتبال باید به فكر انتخاب یك سرمربی دیگر برای تیم ملی باشند، اما با گذشت بیشتر از دو ماه هنوز سرمربی تیم ملی انتخاب نشده است.
علیرضا جوادی: تیم ملی حدود دو ماه دیگر باید در نخستین بازی از چهار مسابقه سرنوشت ساز خود به میدان برود و در ورزشگاه آزادی از هنگ كنگ پذیرایی كند، اما هنوز سرمربی تیم مشخص نشده و سرنوشت تیم میان زمین و هوا معلق است. در این مدت گزینه های زیادی به علل گوناگون از لیست طولانی هدایت تیم ملی خط خوردند؛ برخی از گزینه ها مانند برانكو با فدراسیون فوتبال به توافق مالی نرسیدند و بعضی دیگر مانند یحیی گل محمدی ترجیح دادند ریسك هدایت این تیم را به جان نخرند و در لیگ برتر به فعالیت خود ادامه دهند. با وجود خروج این نفرات از فهرست تیم ملی اما هنوز هم این لیست به اندازه كافی طولانی است و این اتفاق انتخاب سرمربی را به چالشی بزرگ برای فدراسیون تبدیل نموده است.
خارجی های متفاوت؛ از اسكوچیچ تا دی بیاسی
لیست خارجی های تیم ملی برخلاف سال های گذشته خلوت تر از هر زمان دیگری است؛ جدا از مشكل انتقال پول كه خود چالش بزرگی است، هزینه كلان اما بی نتیجه برای مارك ویلموتس شكست خورده پس از سال ها موفقیت با كی روش، خزانه فدراسیون فوتبال را خالی تر از هر زمان دیگری كرده است و همین مبحث سبب شده تا مربی های خارجی ای كه بعنوان گزینه مطرح شدند قیمت گزافی نداشته باشند و برای كار كردن در ایران مبلغ زیادی را درخواست نكنند.
دراگان اسكوچیچ یكی از گزینه های خارجی هدایت تیم ملی است؛ مربی كرواتی كه سال های زیادی در فوتبال ایران سرمربی گری كرده، اما افتخار چندانی ندارد و تیم هایش نسبت بقیه تیم های لیگ برتر بازی به مراتب باكیفیت تری نمایش می دهند. عملكرد خوب او با ملوان و به دست آوردن بهترین خط حمله لیگ برتر در آن فصل از رقابت ها، او را حسابی بر سر زبان ها انداخت. پس از تجربه معمولی با فولاد و خونه به خونه او به صنعت نفت آبادان رفت تا این تیم آبادانی را متحول كند و به رتبه چهارم جدول برساند. با این وجود او سطح پایین تری نسبت به گزینه هایی كه تاكنون هدایت تیم ملی را برعهده گرفته اند دارد و همین مساله شاید او را در ابتدای راه گرفتار چالش های مختلفی با اعضای تیم كند.
گزینه دیگر هدایت تیم ملی، جیانی دی بیاسی، سرمربی ایتالیایی است؛ كسی كه در سری آ و لالیگا مربی موفق و پرافتخاری محسوب نمی گردد، اما حضور متوالی در این سطح از رقابت ها به خودی خود نشان دهنده كیفیت و دانش فنی او است. اوج كار دی بیاسی در مربی گری به تیم ملی آلبانی برمی گردد؛ جایی كه او موفق شد این تیم را به یورو ۲۰۱۶، تنها تورنومنت معتبری كه این كشور در آن حضور داشته، برساند. نكته امیدواركننده دیگر در كارنامه او، سبكی است كه آلبانی او بازی كرده است، سبكی كه در نگاه كلی شبیه سبك كی روش در ایران است و در آن، بازیكنان با دفاع همه جانبه و چشم داشتن به ضدحملات به موفقیت فكر می كنند.
با این وجود درمورد انتخاب مربی خارجی باید این نكته را هم در نظر گرفت كه آیا فدراسیون فوتبال در شرایط كنونی و با عنایت به مشكلات انتقال پول و منابع مالی می تواند مربی خارجی را به ایران بیاورد یا نه؟ این سوالی است كه مسؤلان فدراسیون فوتبال باید قبل از همه به آن جواب دهند تا ماجرای قهر ویلموتس قبل از بازی عراق و فاجعه ای كه بعد از آن شكل گرفت تكرار نشود.
یك نفر از دوگانه ژنرال-شهریار انتخاب می شود؟
گزینه های داخلی تیم ملی نسبت به گزینه های خارجی هدایت این تیم تنوع بیش تری دارند و بیش تر خبرها حاكی از این است كه سرمربی تیم ملی، یكی از این گزینه ها خواهد بود. امیر قلعه نویی، سرمربی سپاهان، یكی از جدی ترین گزینه های سرمربی گری تیم ملی است، اما برای انتخاب او بعنوان سرمربی تیم ملی چند چالش بزرگ وجود دارد. با عنایت به اتفاقات اخیر و به علت اینكه میزبانی دور برگشت لیگ قهرمانان آسیا به تیم های ایران واگذار شده او علاقه دارد در باشگاه هم به فعالیت خود ادامه دهد چونكه داشتن تمام میزبانی ها در دور برگشت، این فرصت را به سپاهان و او می دهد تا اگر در نتیجه دور رفت گرفتار مشكل شدند، در دور برگشت آنرا با حمایت تماشاگران خود جبران كنند. همین مساله در كنار عطش ژنرال برای به دست آوردن یك قهرمانی پس از چندین سال دور بودن از جام، انتخاب او را به یك چالش تبدیل نموده است.
علی دایی، گزینه بعدی هدایت تیم ملی ایران است؛ مردی كه در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ هم هدایت تیم را برعهده داشت، اما با باخت به عربستان آن هم در ورزشگاه آزادی از هدایت تیم ملی كنار رفت. بعد از آن اتفاق دایی در تیم های مختلفی در لیگ ایرانی سرمربی گری كرد و هدایت تیم های زیادی را برعهده داشت. البته او هم مانند قلعه نویی در سال های اخیر نتوانست به موفقیت چندانی برسد و تنها یك مرتبه با نفت تهران توانست شگفتی ساز جام حذفی شود. البته وی در سایپا هم دوران به نسبت خوبی را پشت سر گذاشت و حتی با این تیم پراستعداد اما كم ستاره موفق به كسب سهمیه پلی آف آسیا هم شد، اما پس از آن فصل، مشكلات غیرفوتبالی به زندگی فوتبالی او ورود پیدا كرد. شاید یكی از امتیازات مثبت دایی، حمایت كی روش از او باشد و او بنابراین در رقابت با رقیبش یعنی امیر قلعه نویی برتری داشته باشد.
نكونام سوپرایز فدراسیون فوتبال؟
شاید نام جواد نكونام بیشتر از بقیه از چشم ها پنهان مانده است؛ مربی جوانی كه در نساجی و فولاد نتایج قابل قبولی در لیگ برتر گرفته است. وی در كنار علی دایی به علت سابقه ای كه بعنوان بازیكن و كاپیتان تیم ملی از خود به جا گذاشته است می تواند در میان گزینه های داخلی حمایت ملی پوشانی مانند مسعود شجاعی را داشته باشد. در كنار این مساله مبحث دیگری كه احیانا حمایت ملی پوشان را به همراه دارد، رابطه خوب او با كارلوس كی روش است. شاید جواد نكونام در میان گزینه های داخلی گزینه خوبی برای هدایت تیم ملی در چهار بازی آینده باشد؛ البته باید این مورد را هم در نظر داشت كه انتخاب نكونام ریسك بالایی هم برای خود او و هم برای تیم ملی دارد؛ درصورت موفقیت او شاید به همانند ساوتگیت در فوتبال انگلستان، این فرصت را داشته باشد بعنوان سرمربی در فوتبال ملی هم موفق شود. البته اگر تیم ملی ناكام شود، زمان زیادی طول خواهد كشید تا نكونام اعتبار خویش را بعنوان مربی احیا كند. شاید اگر مسؤلان فدراسیون فوتبال به حرف های كارلوس كی روش در گوش می كردند و نكونام را بعنوان سرمربی تیم ملی امید انتخاب می كردند، دید واضح تری نسبت به پرسابقه ترین بازیكن تیم ملی وجود داشت و راحت تر می شد سرمربی فعلی فولاد را قضاوت كرد.
نكته مشخص این است كه این فدراسیون فوتبال به جمع بندی روی یك یا دو فرد بعنوان گزینه های نهایی نرسیده و تردیدهای بسیاری درمورد انتخاب شخصیت اول فوتبال ایران وجود دارد. فدراسیون فوتبال در گام اول باید مشخص نماید كه می تواند هزینه های مربی خارجی را تأمین كند و پول را انتقال دهد یا نه؟ اگر پاسخ این سوال منفی است، باید بین گزینه های موجود علاقه دارد مربیانش با چه سبكی بازی كنند و آیا حاضر است به مربی جوان فرصت دهد یا در نظر دارد این تیم ملی را به گزینه های پا به سن گذاشته ای دهد كه این دوره، احیانا آخرین دوره ای خواهد بود كه آنها شانس هدایت تیم ملی را برعهده خواهند داشت؟
۲۵۵ ۴۳
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب