لحاف محرمانگی را روی سر خود و قراردادهای فله ای کشیدن خطاست
لغو بازی ایران و کانادا همچنان ابهامات زیادی دارد.
لغو دیدار تدارکاتی تیم های ملی فوتبال ایران و کانادا بدلایل ژئوپلیتیک توسط کانادا، توقع اقامه دعوا مقابل فدراسیون فوتبال کانادا برای گرفتن غرامت را برای هواداران به همراه داشت که اتفاقا برخی مسئولان ورزش هم در همین مسیر گام برداشتند. به نظر می آید باتوجه به مصاحبه اخیر مدیر تیم ملی ایران که اعلام نموده بود اگر ایران، این بازی را لغو کند باید غرامت سنگینی دهد، حالا انتظارات از فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان برای پیگیری حقوقی موضوع و احقاق حقوق فوتبال ایران اوج گرفته است. متأسفانه حالا فدراسیون از انتشار متن قرارداد طفره می کند و به وجود شرط محرمانگی در این قرارداد متوسل می شود. عده ای نیز اعلام نموده اند حالا که بازی لغو شده و قرارداد فسخ شده است، دیگر انتشار قرارداد ایرادی ندارد. به همین دلیل، ضروریست درباره رویه محرمانه کردن قراردادهای ورزشی که مثل یک ویروس مسری به جان فوتبال ایران افتاده است بیشتر صحبت کنم. به عنوان یک قاعده کلی، اطلاعاتی که دارای ارزش تجاری هستند یا دارای مزیت رقابتی می باشند، می توانند محرمانه باقی بمانند پس محرمانه اعلام کردن فله ای کل متن قرارداد، نه فقط مبنای حقوقی ندارد، بلکه وسیله سوء استفاده، فرار از شفافیت و پاسخگویی امضا کنندگان قرارداد و نشانه لغزش احتمالی در عقد قراردادها به سمت فساد است. بر خلاف تصور اشتباهی که تعدادی از کارشناسان حقوقی فدراسیون اعلام نموده اند، شرط محرمانه بودن قرارداد، اغلب بعد از فسخ یا اعلام بی اعتباری قرارداد از بین نمی رود و اگر قرارداد بازی ایران و کانادا به طور عمومی منتشر شود باید منتظر ادعای خسارت از طرف کانادایی ها بود. در رویه حرفه ای قرارداد نویسی، شروط خاص یک قرارداد که نباید علنی شوند در قالب قرارداد عدم افشای اطلاعات به طور قرارداد جداگانه تنظیم می شود ولی سایر مواد قرارداد، نباید محرمانه باشند. قرارداد مستقل عدم افشای اطلاعات، هم به طور دقیق موارد محرمانه قرارداد را معین می کند و از کشیدن بجای لحاف محرمانگی بر سر همه مواد قرارداد جلوگیری می کند و هم اگر مطابق قوانین کشورهای مختلف، تعریف متفاوتی از اسرار تجاری که مورد حمایت قانونی هستند وجود داشته باشد، در این صورت با عقد قرارداد مستقل، دیگر برداشت های مختلف قانونی، صیانت از اطلاعات محرمانه را تضعیف نمی نماید. همین طور اطلاعاتی که از یک قرارداد افشا شده اند و در دسترس عموم قرار گرفته اند را دیگر نمی توان در زمره اطلاعات محرمانه قرار داد. بدین سبب وقتی عالم و آدم از مبلغ پرداختی کانادا به ایران در صورت برگزاری این بازی آگاهند. پس دیگر کدام بخش از مواد قرارداد، دارای اهمیت تجاری یا مزیت رقابتی است که محرمانه بودن این قرارداد را توجیه کند؟! ساده بگویم:
۱- انتشار عمومی قرارداد بازی ایران و کانادا تخلف فدراسیون فوتبال ایران خواهد بود و بهانه دست کانادا برای دعوای جبران خسارت می دهد. ۲- این رویه غلط محرمانه سازی قراردادهای ورزشی را باید تمام کرد و این گامی جدی برای مبارزه با فساد در فوتبال خواهد بود. ۳- تشکیل کمیته حقوقی مستقل با همکاری وزارت ورزش و جوانان و فدراسبون فوتبال جهت بررسی جنبه های مختلف حقوقی این قرارداد و پیگیری ظرفیت های احقاق حق فوتبال ایران با قید فوریت ضرورت دارد. امیرساعد وکیل- عضو هیات علمی دانشگاه تهران و وکیل دادگستری ۲۵۷ ۲۵۸
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب